Inleiding

Ieder is een unieke persoonlijkheid…

Geen baby is hetzelfde, maar baby’s worden peuters, kleuters enzovoort …
En zo worden we enerzijds gevormd door wat we genetisch meekrijgen en anderzijds door wat onze omgeving stimuleert en afremt.
Tijdens een leven kan er van alles mis gaan. Geen mens ontsnapt aan beproevingen.
Ons “zelfherstellend vermogen”  en de steun van onze omgeving helpen ons om de meeste obstakels zelf te boven te komen.

Obstakels in wie we zijn : de grootste kunst is om met je eigen temperament en onvolkomenheden je leven zo goed mogelijk te gaan leven.
Obstakels die we onderweg tegenkomen: moeilijke levensgebeurtenissen of/en moeilijke mensen om ons heen.

Als het zelfherstellend vermogen niet toereikend is voor het obstakel, of de omgeving is niet steunend genoeg dan kan iemand vastlopen. Dan krijg je ‘symptomen’ zoals angsten, lastig gedrag, emotionele schommelingen, onhandige communicatie enz…

En dan is het tijd om hulp te zoeken. Liefst samen met degenen die dicht bij je leven. Voor een kind/jongere zijn de ouders en/of verzorgers heel belangrijke hulpbronnen. Voor volwassenen kan het erg zinnig zijn om de partner en eventueel de kinderen erbij te betrekken.